کتاب ضمیمه تاریخ معاصر
با سلام و تبریک فرا رسیدن فصل زیبای پاییز
دوستان همکار حتما در جریان هستید که امسال کتابی در چهار فصل به عنوان ضمیمه برای تاریخ معاصر سال سوم دبیرستان در اختیار دانش آموزان قرار گرفته . دوست دارم نظرات شمارو در این مورد بدونم . میدونید که نویسنده آقای ولایتی که هیچ ارتباطی و تخصصی با تاریخ ایران ندارند مولف این ضمیمه هستند گرچه چندین سال هست که ایشون کتب درسی تاریخ معاصر رو برای نسل جوان تالیف میکنند واز طرفی در یک نگاه کلی به کتاب موضوع نه چندان جذابی برای دانش آموزان داره .بیداری اسلامی .
سیاستهای مختلفی پشت این قضیه است در روزگاری که کشورهای اسلامی در مناقشات سیاسی و بحرانی ترین وضعیت به سر میبرند این بیداری اسلامی چه جنبه تربیتی از تاریخ معاصر میتونه داشته باشه.
همیشه تدریس این کتاب از جهت پنهان کردن بعضی مسائل از تاریخ معاصر از دانش آموزان برایم سخت بوده امسال این ضمیمه کار رو بدتر کرده . دوست دارم نظرات همکلاسی هایم را در این مورد بدونم . ممنون
عرفانی
نظرات شما عزیزان:
سلام منم معلم تاریخم واین کتاب را دیدم این کتاب خلاصه ای است از کتاب فرهنگ وتمدن اسلامی تالیف ایشان به اضافه برداشت های آقای دکتر ولایتی از حوادث اخیر کشور های عرب. البته خود اون کتاب فرهنگ وتمدن است که چندسالیست جزو دروس عمومی در دانشگاهها تدریس میشه خلاصه کتاب 4جلدی مشارالیه با همین نام است.
از طرفی آقای دکتر ولایتی که معرف همه هست و از رشته تحصیلی ایشون وسوابق کاریشون شما هم اطلاع دارین نپومی دونیم که الان سالهاست جزو راهبران وسیاست گزاران برنامه های کلان کشور است و راس تمام اندیشه های ایشان این است که فکر میکند تمدن اسلامی باید جهانگیر شود وآنرا در سرشت تمدن اسلامی میداند ومیگوید در قرن 5هجری در آستانه جهانی شدن بود که هجوم غزها اتفاق افتاددر قرن 7 جانی دوبار گرفت که واقعه مغول اتفاق افتاد. در قرن 10 دگرباره تمدن اسلامی در حال تجدید حیات بودکه عصر استعمار آغاز شد وایشان بر این باور نه بلکه براین یقینند که تمدن اسلامی برای چندمین بار درحال خیزش است وازما ایرانیان انتظار دارد که اینبار آگاهانه بکوشیم ومانع از تکرار آن حوادث ناخوشایند شویم .
ایشان برای این سه مرحله خیزش و افت به زعم خودمراحل یکسانی را می یابد ومرحله کنونی تمدن اسلامی را می نمایاند مراحل بعدی را طراحی می کند و...
حال باش تا صبح دولتت بدمد.
سپاس از توجه شما
از طرفی آقای دکتر ولایتی که معرف همه هست و از رشته تحصیلی ایشون وسوابق کاریشون شما هم اطلاع دارین نپومی دونیم که الان سالهاست جزو راهبران وسیاست گزاران برنامه های کلان کشور است و راس تمام اندیشه های ایشان این است که فکر میکند تمدن اسلامی باید جهانگیر شود وآنرا در سرشت تمدن اسلامی میداند ومیگوید در قرن 5هجری در آستانه جهانی شدن بود که هجوم غزها اتفاق افتاددر قرن 7 جانی دوبار گرفت که واقعه مغول اتفاق افتاد. در قرن 10 دگرباره تمدن اسلامی در حال تجدید حیات بودکه عصر استعمار آغاز شد وایشان بر این باور نه بلکه براین یقینند که تمدن اسلامی برای چندمین بار درحال خیزش است وازما ایرانیان انتظار دارد که اینبار آگاهانه بکوشیم ومانع از تکرار آن حوادث ناخوشایند شویم .
ایشان برای این سه مرحله خیزش و افت به زعم خودمراحل یکسانی را می یابد ومرحله کنونی تمدن اسلامی را می نمایاند مراحل بعدی را طراحی می کند و...
حال باش تا صبح دولتت بدمد.
سپاس از توجه شما
صبوری 
ساعت10:44---20 مهر 1392
گلایه ای از خدا، منتسب به دکتر علی شریعتی
خدایا کفر نمیگویم،
پریشانم،
چه میخواهی تو از جانم؟!
مرا بی آنکه خود خواهم اسیر زندگی کردی.
خداوندا!
اگر روزی ز عرش خود به زیر آیی
لباس فقر پوشی
غرورت را برای تکه نانی
به زیر پای نامردان بیاندازی
و شب آهسته و خسته
تهی دست و زبان بسته
به سوی خانه باز آیی
زمین و آسمان را کفر میگویی
نمیگویی؟!
خداوندا!
اگر در روز گرما خیز تابستان
تنت بر سایه ی دیوار بگشایی
لبت بر کاسه ی مسی قیر اندود بگذاری
و قدری آن طرفتر
عمارتهای مرمرین بینی
و اعصابت برای سکه ای این سو و آن سو در روان باشد
زمین و آسمان را کفر میگویی
نمیگویی؟!
خداوندا!
اگر روزی بشر گردی
ز حال بندگانت با خبر گردی
پشیمان میشوی از قصه خلقت، از این بودن، از این بدعت.
خداوندا تو مسئولی.
خداوندا تو میدانی که انسان بودن و ماندن
در این دنیا چه دشوار است،
چه رنجی میکشد آنکس که انسان است و از احساس سرشار است
و این هم جواب سهراب سپهری از زبان خدا
منم زیبا
که زیبا بنده ام را دوست میدارم
تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو میگوید
ترا در بیکران دنیای تنهایان
رهایت من نخواهم کرد
رها کن غیر من را آشتی کن با خدای خود
تو غیر از من چه میجویی؟
تو با هر کس به غیر از من چه میگویی؟
تو راه بندگی طی کن عزیز من، خدایی خوب میدانم
تو دعوت کن مرا با خود به اشکی، یا خدایی میهمانم کن
که من چشمان اشک آلوده ات را دوست میدارم
طلب کن خالق خود را، بجو ما را تو خواهی یافت
که عاشق میشوی بر ما و عاشق میشوم بر تو که
وصل عاشق و معشوق هم، آهسته میگویم، خدایی عالمی دارد
تویی زیباتر از خورشید زیبایم، تویی والاترین مهمان دنیایم
که دنیا بی تو چیزی چون تو را کم داشت
وقتی تو را من آفریدم بر خودم احسنت میگفتم
مگر آیا کسی هم با خدایش قهر میگردد؟
هزاران توبه ات را گرچه بشکستی؛ ببینم من تو را از درگهم راندم؟
که میترساندت از من؟ رها کن آن خدای دور؟!
آن نامهربان معبود. آن مخلوق خود را
این منم پروردگار مهربانت
خالقت
اینک صدایم کن مرا.
با قطره ی اشکی
به پیش آور دو دست خالی خود را
با زبان بسته ات کاری ندارم
لیک غوغای دل بشکسته ات را من شنیدم
غریب این زمین خاکی ام. آیا عزیزم حاجتی داری؟
بگو جز من کس دیگر نمیفهمد
به نجوایی صدایم کن.
بدان آغوش من باز است
قسم بر عاشقان پاک با ایمان
قسم بر اسبهای خسته در میدان
تو را در بهترین اوقات آوردم
قسم بر عصر روشن، تکیه کن بر من
قسم بر روز، هنگامی که عالم را بگیرد نور
قسم بر اختران روشن اما دور، رهایت من نخواهم کرد
برای درک آغوشم، شروع کن، یک قدم با تو
تمام گامهای مانده اش با من
تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو میگوید
ترا در بیکران دنیای تنهایان،
رهایت من نخواهم کرد.
خدایا کفر نمیگویم،
پریشانم،
چه میخواهی تو از جانم؟!
مرا بی آنکه خود خواهم اسیر زندگی کردی.
خداوندا!
اگر روزی ز عرش خود به زیر آیی
لباس فقر پوشی
غرورت را برای تکه نانی
به زیر پای نامردان بیاندازی
و شب آهسته و خسته
تهی دست و زبان بسته
به سوی خانه باز آیی
زمین و آسمان را کفر میگویی
نمیگویی؟!
خداوندا!
اگر در روز گرما خیز تابستان
تنت بر سایه ی دیوار بگشایی
لبت بر کاسه ی مسی قیر اندود بگذاری
و قدری آن طرفتر
عمارتهای مرمرین بینی
و اعصابت برای سکه ای این سو و آن سو در روان باشد
زمین و آسمان را کفر میگویی
نمیگویی؟!
خداوندا!
اگر روزی بشر گردی
ز حال بندگانت با خبر گردی
پشیمان میشوی از قصه خلقت، از این بودن، از این بدعت.
خداوندا تو مسئولی.
خداوندا تو میدانی که انسان بودن و ماندن
در این دنیا چه دشوار است،
چه رنجی میکشد آنکس که انسان است و از احساس سرشار است
و این هم جواب سهراب سپهری از زبان خدا
منم زیبا
که زیبا بنده ام را دوست میدارم
تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو میگوید
ترا در بیکران دنیای تنهایان
رهایت من نخواهم کرد
رها کن غیر من را آشتی کن با خدای خود
تو غیر از من چه میجویی؟
تو با هر کس به غیر از من چه میگویی؟
تو راه بندگی طی کن عزیز من، خدایی خوب میدانم
تو دعوت کن مرا با خود به اشکی، یا خدایی میهمانم کن
که من چشمان اشک آلوده ات را دوست میدارم
طلب کن خالق خود را، بجو ما را تو خواهی یافت
که عاشق میشوی بر ما و عاشق میشوم بر تو که
وصل عاشق و معشوق هم، آهسته میگویم، خدایی عالمی دارد
تویی زیباتر از خورشید زیبایم، تویی والاترین مهمان دنیایم
که دنیا بی تو چیزی چون تو را کم داشت
وقتی تو را من آفریدم بر خودم احسنت میگفتم
مگر آیا کسی هم با خدایش قهر میگردد؟
هزاران توبه ات را گرچه بشکستی؛ ببینم من تو را از درگهم راندم؟
که میترساندت از من؟ رها کن آن خدای دور؟!
آن نامهربان معبود. آن مخلوق خود را
این منم پروردگار مهربانت
خالقت
اینک صدایم کن مرا.
با قطره ی اشکی
به پیش آور دو دست خالی خود را
با زبان بسته ات کاری ندارم
لیک غوغای دل بشکسته ات را من شنیدم
غریب این زمین خاکی ام. آیا عزیزم حاجتی داری؟
بگو جز من کس دیگر نمیفهمد
به نجوایی صدایم کن.
بدان آغوش من باز است
قسم بر عاشقان پاک با ایمان
قسم بر اسبهای خسته در میدان
تو را در بهترین اوقات آوردم
قسم بر عصر روشن، تکیه کن بر من
قسم بر روز، هنگامی که عالم را بگیرد نور
قسم بر اختران روشن اما دور، رهایت من نخواهم کرد
برای درک آغوشم، شروع کن، یک قدم با تو
تمام گامهای مانده اش با من
تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو میگوید
ترا در بیکران دنیای تنهایان،
رهایت من نخواهم کرد.
من نمی دانم چه اصراری هست که این سنگ اندازی عربها به دولتهایشان را به اسلام وصل می کنیم و اصرار بیشترمون بر اینکه آن را بیداری معرفی کنیم . کجای این حرکت بیداری هست که ملتی چندین سال مسئولین دولتشان را سنگباران کنند ؟
